عکسی از ویت برنت، معلم سلینجر
جی. دی. سلینجر در اوایل جوانی تصمیم میگیرد که در کلاسهای «ویت برنت»، ویراستار نشریه ادبی «استوری»، ثبتنام کند.
سلینجر در این کلاس رابطه خوبی با معلمش پیدا میکند؛ داستان مینویسد و آثارش را در اختیار استادش میگذارد تا بخواند و درباره داستانها با هم صحبت کنند.
ویت برنت (whit burnett) تاثیر زیادی روی سلینجر میگذارد؛ میتوان گفت او اولین استادش در حوزه نویسندگی بوده. او هم متوجه استعداد سلینجر میشود، و هم شور و اشتیاق او را برای نوشتن داستان میبیند. آقای معلم تلاش میکند داستاننویسی را نه به شکل کلاسیک که به شیوه مدرن به او یاد بدهد.
معلمش حتی بانی چاپ اولین داستان کوتاه سلینجر در یک مجله میشود؛ داستان کوتاه «جوانان» یا همون «Young Folks» در نشریه «استوری» به چاپ میرسد و برنت بابت این داستان 25 دلار به نویسنده آیندهدار میدهد.